Zhurma e shtypit mbi terroristët islamikë



Zhurma e shtypit mbi terroristët islamikë
- Rritja e tirazhit, synimi i çdo gazete-

R.A.H.
Islam,/e fet.- që lidhet me islamizmin, që i përket islamizmit, që mbështetet tek islami, Feja Islame, Kultura Islame. Ky është shpjegimi që i jep “Fjalori i Gjuhës së Sotme Shqipe” fjalës Islam, kurse përkthimi i saj do të thotë “paqe”, “nënshtrim ndaj vullnetit të Allahut”, po kështu po japim më poshtë, po nga ky fjalor dhe:
Terrorizëm, i- zbatimi i dhunës së egër e të pamëshirshme nga një regjim shtypës e nga një organizatë reaksionare e kundër-revolucionare ndaj popullit e kundërshtarëve të vet politikë, që arrin deri në asgjësimin fizik të tyre, masa terrori; politikë terrori; etj.
Nga shpjegimet e shkurtra që jep fjalori shihet qartë se fjala e parë tregon një fe dhe përkthimi i saj lidhet me paqen dhe Zotin xh.sh.; kurse fjala e dytë lidhet me regjimet ose organizatat e ndryshme që kanë si parim të tyre dhunën. Ky shkrim është në vazhdën e një tjetri të shkruar po prej meje në gazetën “Liria”, nr. 312, dt. 4 korrik 1998, me titull “Sulme të pabaza apo gabime trashanike” dhe nëntitull “Gazetat dhe TV-të private në ethe për scoop-e”. Jo pa qëllim i vura dy shpjegimet e mësipërme. Kjo fushatë e paskrupullt, që është ngritur në faqet e shtypit shqiptar nuk i shërben aspak harmonisë fetare, që ekziston ndërmjet tri feve këtu në Shqipëri, porse me dashje apo pa dashje kjo fushatë kthehet në një nxitës të kundërt.
Ja se ç’thotë për Islamin studiuesi Aurel Plasari në veprën e tij “Vija e Teodosit rishfaqet”, botuar fillimisht në Hylli i Dritës: -Islami i ka sjellë e vazhdon t’i sjellë njerëzimit të mira të mëdha, veçanërisht për nga pasurimi i botës shpirtërore, njohja e transcendencës së një zoti të vetëm, ndjenja e vëllazërimit dhe e solidarësisë mes njerëzish, kuptimi që jepet jetës etj. Edhe pa qenë besimtar, nuk mund të mos magjepsesh prej arkitekturës islame, prej veprave të pavdekshme të artit të shenjtë islam etj. Nëse Evropa duhet ta marrë çështjen islame, kjo jo për “keqardhje” apo “tolerancë”, por sepse ajo aktualisht ka nevojë për Islamin, si për fetë e tjera të mëdha.
Sa për terroristë islamikë këtu në Shqipëri, qoftë shqiptarë, qoftë të huaj të organizuar, kjo s’është gjë tjetër veçse një bllof që nuk ka bazë. Themi se nuk ka bazë, se për kaq kohë që pretendohet se janë ata në Shqipëri nga shtypi (4 vjet), “ata” do të kishin bërë diçka që të ndihej edhe nga prezenca e tyre këtu në vendin tonë. (* qysh prej asaj kohe kanë kaluar 25 vite dhe ne nuk dimë deri tani një akt terrorist, përveç “bombës së Vefës” te zona e nëntëkatshve në Tiranë.) por kjo s’është veçse një fushatë e ngritur në erë për të shpifur kundrejt një godine të ngritur mbi parimet e dashurisë dhe të tolerancës njerëzore dhe fetare, në bazë të ajetit kuranor “Në fe nuk ka imponim”, sure Bekare. Mysliman do të thotë në shqip besimtar, pra Islami është një përkatësi fetare dhe jo një nacionalitet, siç po përdoret nga shtypi me bujë të madhe. Për Islamin kanë folur me respekt dhe entuziazëm shumë dijetarë perëndimorë, madje një nga kokat më të shquara të shekullit të kaluar, Gëtja, tre vite përpara se të vdiste u prononcua me vullnetin e tij të lirë për fenë islame. Është një gabim i rëndë përdorimi i cilësorit Islam në këtë formë. Edhe sheriati islam e dënon rëndë atë që vret pa të drejtë. Vetëm Allahu i Madh ka të drejtë t’ia marrë jetën një njeriu, sepse Ai ia jep frymën njeriut dhe ia merr. Terrori me Islamin janë dy gjëra krejt të kundërta dhe këtë e di çdo mysliman që ka minimumin e arsimit të vet fetar. Në suren Jasin në ajetin 61 thuhet “(ju porosita) Të më adhuroni Mua, se kjo është rruga e sigurt!”
Besoj se kjo nuk ka nevojë për komente.
Siç shihet ndodhemi para tri rrugësh: a) Këta “gazetarë” nuk e njohin fare fenë Islame, çka përbën mungesë të theksuar profesionalizmi, b) kanë qëllime keqdashëse, apo ia bëjnë qejfin dikujt që është e njëjta gjë, e për pasojë këta njerëz i shërbejnë shumë mirë dasive në këto çaste të vështira, që po kalon kombi ynë, dhe c) truk ordiner prej drejtuesve të këtyre gazetave për të rritur tirazhin e për të fituar kështu mbi dinjitetin 70% të popullsisë shqiptare, që i përkasin fesë islame..
Po ashtu është e kotë thirrja që i bën Ridvan Peshkëpia Hirësisë së tij Haxhi Hafiz Sabri Koçi, që të prononcohet publikisht për problemin në fjalë, sepse Hirësia e tij në predikimet publike dhe thirrjet që ka bërë nëpërmjet TV shqiptar kanë qenë për paqe, dashuri midis njëri-tjetrit, tolerancë dhe mirëkuptim ndërmjet të tri feve kryesore në vendin tonë.


Roald A. HYSA

Comments

Popular posts from this blog

Legjenda mbi themelimin e Tiranës

Emra Muslimane

Sensi i dashurisë së Lasgush Poradecit