Shqipëria në mbarim të Luftave Ballkanike




Shqipëria në mbarim të Luftave Ballkanike

Nga Tahir Kolgjini

Shqiptarët kishin ramë në një gjamë të madhe. Komisioni Ndërkombëtar tue u mbajtun krah shteteve sulmuese, ma tepër se gjymsën e shqiptarëve i kishte dënue, tue i lanun në robni të Serbis, të Grekis dhe të Malit të Zi. Të tri shtetet shtyheshin me njana tjetrën se kush do të masakroje dhe do të barbarizoje ma tepër. Shqiptarë në grumbuj të mëdhaj në Janinë, në Manastir, në Shkup dhe në Shkodër, në krejt Kosovën, moralisht, materialisht e fizikisht, ishin dënue me vdekje. "Ah, Evropë, moj kurva e motit!" Fishta
Për gjymsën tjetër të Shqiptarëve, Belgradi, Athina dhe Cetina, në puthitje me njana-tjetrën, kishin lëshue nga nji akt gjykim për zhdukjen shqimit (përfundimisht) të racës arbnore. Duheshin zhdukur këta njerz me bisht e që nuk vlejnë asnji hutër!
Ave, me forca ushtarake, me andartë e me çetnikë mjekërgjatë, iu ishin sulun tokave shqiptare dhe banorëve të tyne si nji mjegull e zezë. Digjshin, piqshin, vritshin, pritshin!... Pa masë, pa peshë, pa mëshirë e pa dhimbje!
Na Shqiptarët me bisht e ata, të qytetnuem!  Poshtë aj farë qytetnimi!... 
Dhe Fuqinat e Mëdhaja, para kësaj tiranije, para këtij kobi, para këtij shungullimi të pa shoq, kanë ndezun llullën e bajnë sehir kundrejt.
Për Shqiptarët kishte mbërritun thika n'asht. S'kishte se ku me shkue ma, përtej.
Në këto kondita tragjike, ç'do të bajshin Shqiptarët?


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Legjenda mbi themelimin e Tiranës

Image
Xhamia e Sulejman Pashes, ku gjendej guri themelues i saj dhe i Tiranes Legjenda mbi themelimin e Tiranës Në të gjitha variantet e legjendës për themelimin e Tiranës, figura kryesore e saj është Sulejman pashë Bargjini (Mulleti). Edhe në legjendën e themelimit me gjithë variantet e saj thuhet se Tirana përpara se të ndërtohej xhamia, ishte një vendbanim me 15 shtëpi. Varianti i parë është ai dhënë nga Johan George Fon Han (konsulli austriak në Janinë), ku në veprën e tij “Studime Shqiptare” (1854) e përshkruan legjendën e themelimit sipas asaj që kishte dëgjuar nga banorët e Tiranës, ku flitej: “për një hyzmeqar djalosh që shërbente pranë Sulejmanit, një beu të vogël. Një ditë, hyzmeqari i tregoi beut të tij ëndrrën që kish parë, sikur hëna paskësh zbritur nga qielli dhe kishte qëndruar mbi supin e djaloshit duke përhapur një dritë të shkëlqyer. Për beun, ëndrra ishte paralajmërimi i një fati të bardhëpër hyzmeqarin, prandaj e nxiti të largohej. Shumë vite kaluan kur S
Read more

Emra Muslimane

Image
Mbi kuptimin e disa emrave të përveçëm turko-arabë Abdi - Nga arabishtja (abd), rob, njeri. Abdyl - Nga arabishtja (abd), rob, njeri. Abdullah - Emër i përbërë nga bashkimi i dy emrave Abd+Allah , ku Allah është emri i Zotit: Rob, Njeri i Zotit. Në shqip shkruhet dhe shqiptohet Abdulla, pa “h”-në hundore ku dihet se në këtë rast është bashkëtingëllore e pazëshme. Abdurrahman - Abd+Rrahman , ku Rrahman është një nga emrat e Zotit që në shqip do të thotë: I gjithëmëshirshëm. Rob i të Gjithëmëshirshmit. Në zonën verilindore përdoret edhe në formën dialektale Adraman. Abdurrahim - Abd+Rrahim . Abd u shpjegua më sipër ndërsa Rrahim, përsëri është një nga emrat e Zotit që do të thotë: Mëshirëplotë. Abedin - Adhurues. Adem - Emër profeti dhe i njeriut të parë të krijuar në tokë nga Zoti. Në gjuhët perëndimore njihet si Adam . Adil - I drejtë. Ahmed - Lavdërues, falenderues. Tjetër emër i Profetit Muhamed. Në formë dialektale edhe Ahmet . Aishe - B
Read more

Sensi i dashurisë së Lasgush Poradecit

Image
Sensi i dashurisë së Lasgush Poradecit     Kundërshtimi, kompozitat, fonostilistika Këto janë vargje të romancës “Kur shtrohet vala” dhe pas i ke dëgjuar arrin në përfundimin, që ajo është një perlë e Lasgushit, poetit lirik më të madh shqiptar të shekullit të kaluar. Krijimtaria e tij e dendur poetike nis rreth viteve ’20-të të shekullit të shkuar dhe kulmon vetëm me botimin e dy librave me poezi gjatë periudhës 1920-1940 dhe të poezive që u botuan në shtypin e kohës. Dy përmbledhjet që e bënë atë të famshëm janë “Vallja e Yjve” dhe “Ylli i Zemrës”. Krijimtaria e tij pas vitit 1944 nuk themi se ndërpritet, porse atij i duhet që të merret me përkthime për të nxjerrë jetesën. Ndoshta dy libra do t’i dukeshin pak gjithkujt për një poet të tillë kalibri, por ai vetë si Lasgush ishte i mendimit që një poeti gjenial i mjaftojnë vetëm dy libra me poezi dhe asnjë më tepër. I bindur për bukurinë e poezisë së tij, gjë të cilën nuk e vuri kurrë në dyshim, ajo është një poezi e s
Read more