Tingëllimë
Tingëllimë
Disa dhimbje t'i nxjerrin vargjet rrëke
Disa të tjera ta bllokojnë edhe lotin
Të parat me shpresën lidhen, përmbi dhé,
Të dytat përmendin veçse Zotin.
Ka dhimbje mendt t'i marrin, kohën ta hanë kot
të tjera me kohën miqsohen, e t’nesërmet mbeten
përherë sot
Ato të parat si kripa treten, ngadalë,
Të dytat merren vesh si vaji me ujin, pa fjalë...
Ndërsa jeta ec nga dhimbja në dhimbje, me gëzimet
përqafuar
Koka don me ik prej supeve e zemra prej
kraharorit,
E këto të dyja njëra-tjetrën duke kërkuar.
Shkojnë ndër rrugë t’erandshme, zhavorrit,
Zbathur mendimesh në rrugëtimin e hënës,
Me dhimbjet e babës e lotët e nënës…
A. HYSA & R.A. HYSA
⇊ ❤❤
Comments
Post a Comment