Shënimi i JAVËS - 10 maj 2014
Ne hyrje te Varrezave te Deshmoreve ne Tirane- 5 maj |
Shënimi i JAVËS
Imazhet filmike dhe
fotografike të këtij 5 maji nuk do të harrohen deri në 5 majin tjetër. Deputetë
të majtë përshëndetën me grusht dhe nderuan lapidarët e kohës së komunizmit dhe
në Varrezat e dëshmorëve. Në hyrje të Varrezave të Dëshmorëve në Tiranë prisnin
anëtarët e Partisë Komuniste për të kryer homazhet e tyre për udhëheqësin e
tyre Enver Hoxha dhe të rënët e Luftës Nacional Çlirimtare. Këtë rast nuk e
humbi edhe politika zyrtare për të bërë politikën e vet me grushtin ngritur dhe
me përuljet hipokrite ndaj fotove të Enver Hoxhës dhe të Qemal Stafës, e të
tjerë. Kësaj populli ynë i thotë vdis pa të të dua. Nëse Enver Hoxha e vrau
Qemal Stafën, sot janë shfaqur në skenë killerat mediatikë, të cilët nuk lejnë
rast pa shfrytëzuar për ta vrarë të vërtetën mediatikisht. Të nderuar dëgjues,
këto gjëra dhimbshëm na përcjellin mesazhin që politika shqiptare nuk ka
arritur të dalë jashtë vetes për të bërë një ndryshim themelor, atë të
shkëputjes nga e kaluara kriminale e regjimit monist të Enver Hoxhës dhe
praktikave të ulëta, të cilat u krijuan gjatë gjysëm-shekullit të kaluar. Ndërkohë
që ish të-dënuarit politikë po kërkojnë me ngulm dëmshpërblimin e tyre Pandeli
Majko përshëndet me grusht veteranë e partisë së punës. Ministri i drejtësisë
përulet para fotos së enver hoxhës dhe deklaron, qqë nuk e pashë e më mbrapa
thotë që unë nuk u përula për enver hoxhën po për Margarita Tutulanin e të tjerë.
Kryetari i kuvendit me kurora në duar e me shallin e kuq të partizanit bën shou
rrugësh për të dhënë mesazhe të qarta. Këto janë mesazhe që i përkasin një
gjuhe pragmatike politikani, por edhe që përfaqësojnë edhe mentalitetin e atij
që i lëshon. Po të ishin shkëputur nga e kaluara nuk do të dilnin e të bënin
shou. Po të ishin shkëputur nga e kaluara nuk do t’i nxirrnin fëmijët
adoleshentë të Përmetit të nderonin me grusht në Varrezat e Dëshmorëve të këtij
qyteti famëkeq. Nuk është më qyteti nga anët e Naimit dhe të rilindësve të
tjerë, por është qyteti i 24 majit, që pritet shumë shpejt të futet të luajë në
Superligën e futbollit shqiptar. Nostalgjikët janë ngritur për t’ia pasuar
stafetën brezit të ri, e për katër vjet këta njerëz do të na risjellin ndërmend
me fakte të gjalla përjetimet tragjike të asaj kohe të humbur të shqiptarëve.
Të përndjekurit sot po presin për një kafshatë bukë, e cila iu takon. Të gjithë
Shqiptarët duan të shkojnë në Evropë në qershorin e këtij viti. Të gjithë
Shqiptarët presin të bashkohen dhe kufijtë të bien, si për këndej dhe andej
kufijve në Kosovë, në Maqedoni e Mal të Zi. Çamëria u shkatërrua e u përgjak, e
ne kemi hall të kthehemi në ato kohë kur pikërisht nuk ishim në gjendje ta
mbrojmë Çamërinë, kur e dorëzuam Kosovën më 1945, dhe e shitëm përsëri lëvizjen
e studentëve më 1981. Për një dorë më shumë vota mund të premtojmë gjithçka,
madje edhe t’i ngremë grushtet përpjetë e t’i biem me to kokës tonë. E gjithë
bota intelektuale i përcjell me shqetësim këto zhvillime. Shfaqja e klasës udhëheqëse
me simbolet e kuqe është një regres politik e intelektual. Dhimbjet e ish-të
dënuarve politikë nuk janë shuar ende. Ata brenda vendit të tyre jetojnë në
mjerim dhe të pavlerësuar për atë që janë, ndërsa një pjesë e madhe e tyre
morën rrugët e kurbetit pikërisht për t’i shpëtuar këtij realiteti të zymtë që
pritet në ditët në vijim. Amik Kasoruho vdiq e ndërroi jetë. Ai dha një
shembull paqeje, mirësie dhe intelektualizmi, por kjo klasë politike nuk ka për
të hasur vazhdimisht me Amik Kasoruho të tjerë e Robert Shvarc. Intelektualizmi
është zëri i vërtetë i opozitës, por realiteti i përket Kujtim Kaziut e Lirak
Bejkos, që pa shumë hezitime vetëdigjen e vetësakrifikohen, se nuk shohin dritë
në fund të tunelit. Kjo shtresë kërkon shpagim moral në sytë e të gjithë Evropës
ku duam të aderojmë nderojmë me grushtet përpjetë si komunistë të devotshëm.
Kjo nuk sjell paqen sociale aq shumë të dëshëruar në demokraci, por një luftë të
re klasash të kamufluar me flakje të personelit nga puna dhe lënien pa bukë përsëri
të qytetarëve të tu. Ky 5 maj iku dhe jemi në pritje të 5 majit tjetër.
Qershori është afër dhe do të jemi dëshmitarë të ngjarjeve në vijim. Kjo javë
shkoi dhe presim javën tjetër deri atëherë ju të nderuar dëgjues të ALBANIA FM
qëndroni të sintonizuar me programet tona. Ju urojmë mbarësi e selam alejkum
nga unë Roald Hysa.
Comments
Post a Comment