Shënimi i JAVËS - 31 MAJ 2014

Shënimi i JAVËS

Busulla politike dhe busulla njerëzore në të shumtën e rasteve nuk përputhen. Një nga dilemat më të forta jetësore për ata që kanë frerët e politikës është t’i përputhin dy gjilpërat e këtyre busullave në një të mesme të artë. Gjithsesi politikanët e kanë rëndom përfaqësimin e popullit në kuvend dhe që e marrin çdo katër vjet nëpërmjet votimeve të përgjithshme, si dhe nëpërmjet të zgjedhurve lokalë. Në këto 23 vjet tranzicion një mesazh është i qartë, arena politike është e polarizuar ndërmjet dy partive kryesore dhe aleatëve të tyre, partisë socialiste dhe demokratike. Në gjithë këto vite pushteti ka pësuar një rotacion sa nga njëri krah në tjetrin. Pavarësisht retorikave të fryra mediatike dy gjëra po vërehen qartas në të dy krahët. Partia socialiste është trashëgimtarja në vijimësi me gjithë ndryshimet relevante historike të pas 1990-ës e së majtës ekstreme, e cila humbi betejën moralisht në favor të demokratizimit të shoqërisë dhe pluri-partitizmit. Pas rënies së Bllokut Lindor Komunist e gjithë politika zyrtare u orientua nga Perëndimi dhe nga Brukseli aktualisht. Ndërkaq partia demokratike dhe aleatët e saj janë përpjekur ta drejtojnë Shqipërinë gjatë këtij tranzicioni të vështirë drejt demokracisë dhe ngritjes së institucioneve të reja, që do ta orientonin vendin drejt një sistemi të tregut të lirë dhe ngritjes së kapitalit vendas. Normalisht që kjo e fundit është përpjekur me të gjitha forcat për të ngritur dhe mbajtur një sistem të tillë. Si kundërpeshë ka pasur një kundërshtar të njollosur dhe që në garën politike të vet ka pasur një synim të thjeshtë marrjen e pushtetit me çdo kusht. Një gjë të përbashkët kanë pasur në këto 23 vjet të dy krahët e politikës orientimin pro-perëndimor të tyre. Për pasojë edhe arbitrimi politik në rastin e grindjeve të ndryshme ka ardhur nga Brukseli. Sistemi i tregut të lirë dhe kapitalit tashmë ka zënë gjerësisht vend në mentalitetin e shqiptarit, por ajo që na mungon në gjithë këtë zallamahi politike është busulla morale. Edhe nëse ka pasur ndopak ndershmëri në politikë dhe në qëndrimet e saj janë zhdukur përballë shfaqjeve propagandistike në media. Ndërsa e drejta për të protestuar është një e drejtë legjitime e sanksionuar me ligj dhe me kushtetutë, drejtoria e policisë ka ndërhyrë tre herë për të ndaluar mitingje të ndryshme me justifikime banale. Normal që këto janë shkelje dhe pikërisht këto ditë kur politika dhe qeverisja e këtij vendi po presin që Shqipëria të marri statusin e vendit kandidat për në Bashkimin Evropian. Fatkeqësisht ndalime të tilla nuk janë vërejtur gjatë qeverisjes së demokratëve. Gjithsesi ajo që na intereson në këto ditë nuk është përshkallëzimi i zjarrtë i betejës politike pozitë-opozitë, por se sa do të jetë në gjendje kjo pozitë të tolerojë në betejën e përplasjeve të përditshme politike. Opozita ka përzgjedhur të veprojë brenda mundësive të saj politike, betejës parlamentare, mediatike e protestave në shesh. Pretendime krejtësisht normale dhe veprime të tilla që shkojnë për pasojë e asaj që deklarohet dhe pritet nga një opozitë normale. Justifikimi deri tashti i qeverisjes ka qenë: “na lini të punojmë”, apo edhe po pengoni marrjen statusit të vendit kandidat. Bashkimi Evropian është një organizëm politik në radhë të parë, pastaj vijnë edhe vendimet ekonomike apo financiare që merren nga ky organizëm. Për pasojë edhe vendimi për Shqipërinë dhe hyrjen e saj në BE është politik. Kjo u pa qartësisht në futjen e Rumanisë dhe Bullgarisë në BE. Ashtu si edhe ne sot, në atë kohë këto dy vende ballkanike nuk i kishin plotësuar kushtet e vendosura, porse vendimi për t’i futur në BE ishte politik dhe këto dy shtete gëzojnë lehtësitë e të qenit në Bashkimin Evropian. Shumë gjëra nuk janë rregulluar ende dhe presin të rregullohen, e normalisht organizmat e huaja të pranishme në vend e dinë dhe e njohin mirë gjendjen tonë politike e shoqërore. Këto probleme janë të vështira për t’u zgjidhur pavarësisht se opozita e djeshme e bëri fushë me lule zgjidhjen e tyre kur do të vinte në pushtet nëpërmjet një fushate model në këtë drejtim. Ndërkaq mbajtja apo mos-mbajtja e premtimeve elektorale kanë një kosto, e cila në një të ardhme të afërt përkthehet në vota. Njerëzit fillimisht duhet të vendosin se me kë duhet të jenë dhe ky është momenti vendimtar, ku gjilpëra e politikës me gjilpërën njerëzore janë në anë krejtësisht të kundërta. Njerëzit kërkojnë stabilitet ekonomik e punësim nga qeveria dhe ky rebus po rezulton i vështirë për qeveritarët. Ndërkohë që dialogu pozitë –opozitë është ai më i vështiri i këtyre ditëve të fundit dhe po ndjehet mungesa e tij. Barra kryesore bie mbi të gjithë stafin qeverisës dhe ata i kanë çelësat e pushtetit dhe të gjithë ndryshimeve ligjore që pasojnë nga parlamenti, e kështu ata kanë edhe përgjegjësinë totale për të gjitha veprimet e tyre. E po ashtu duhet të kuptojnë, se nuk i hidhet faji gjithmonë tjetrit. Nëse do të na jepet statusi nuk është se e meritojmë apo fitore qeverisëse, por është sepse vendim-marrësit në BE e kanë dashur një gjë të tillë.